EKOIZLEEKIN SOLASEAN: Sam (Moncada Brewery, Londres)

Garagardo Ahotsa blogean beste atal berri batekin gatorkizue: “Ekoizleekin solasean”. Bertan garagardo sortzaileak pixka bat gehiago ezagutzeko asmotan 3-4 galdera egiten zaizkio elkarrizketatuari bideo formatuan.

Bideo honetan Londresen kokatua dagoen Moncada Brewery-ko Sam gaztearekin izandako elkarrizketa dugu ikusgai.

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=xVwK1k1yE10[/youtube]

EKOIZLEEN TXOKOA: “Garagardo artesanalaren boom-a” (Jon Etxeandia)

Gaur atal berri bat estreinatzen dugu. “Ekoizleen txokoa” du izena eta bertan Euskal Herriko garagardo ekoizle desberdinek garagardoaren munduaren inguruan gurekin partekatzeko dutena argitaratuko dugu.

”  Garagardo artesanalaren boom-a         Egilea: Jon Etxeandia (Etxeandia)

Garagardo artesanalaren boom’a Euskal Herrira gatozku. Normala denez hasieran gauzak nahastutak izaten dira. Ekoizleei, okertu baino lehenago, esku hartzea komeni zaigu.

Mugimendu berria da. Jende gazteak bultzatuta, horrek dakarren gauza on eta txar guztiekin. Erregulatu gabea, eta legezko ekoizle gitxi, txiki eta oso banatuak dituena, koordinazio arazoak ditugularik.

Hau idazten dudan egunean, neu dakidala, Euskal Herriko ekoizle bakarrak honakoak gara:

   Araban: Baias eta VG

   Nafarroan: Naparbier

   Gipuzkoan: Pagoa eta Olañeta

   Iparralden: Etxeko Bob’s Beer, Akerbeltz, Belharra (¿), Oldarki (fabrika Pau’n dago).

   Bizkaia: Etxeandia

Erronka propioak (ez bakarrak) ditugu:

  1. Legea Espainian, ez dago ekoizle txikien neurrira eginda. Legezko ekoizle izateko, fabrika handiei eskatzen zaien baldintza berberak bete behar dira. Europako beste herrialdean (Frantzian kasu) ekoizle txikiek lege propioak dituzte, legeak produkzio txikiak babesten ditu. Administrazioarekin badogu lana pendiente…
  2. Garagardo ekoizketara hurbiltzen den jende gaztea dakarren esperientzi falta, idealizazioa eta atzerriko modeloen eredua, erronka gogorrak planteatuko dizkigu ekoizleei hemendik laburrera.
  3. Komertzializazioa. Gero eta konbentsituagoa nago, ekoizleek akabuko bezeroarekin (kontsumitzailearekin) zuzenean lan egiteko hordagoa egin behar dogula. Horretarako onena elkar batzea da. Gure artean eta baita beste produktu mota batzuen ekoizleekin ere bai. Lan handiz Euro batean merkaturatzen dogun botila, denda eta tabernetan 2,5 €-3€’tan ikustea min handia emoten dau.

Ohar berezia egin behar dut, aurreko 2.n puntuaren inguruan.

Bi fenomeno arduratuta gauzkate:

 a)      Garagardogile klandestinoak: garagardoa etxean egin eta komunikazio bide    berriak erabiliz kasu batzuetan, kultur eta kirol taldeak beste batzuetan, talde mugatu batean produktua banatzen dituztenak.

b)      Birsaltzaile/errebenta: Fabrikarik izan ez eta beste fabrika bateri erosten diote garagardoa euren etiketa jarriz. Kasu gehienetan bertoko produktu bezala aurkezten dute, hemendik kanpo ekoizten den arren. Hauei “Nomada” bezala ezagutzen zaie garagardogintzan eta “Revendedor” beste sektore guztietan.

c)      Aurreko bi kasuen nahasketa arriskutsua: Errebendedore hauek, kasu gehienetan ere, legez kanpoko ekoizleak dira. Era nahasian euren etxean eginiko produktuak beste fabrika bati erositakoarekin merkaturatzen dute.

Ekimen bi hauek sektorea eta kontsumitzailea nahastu egiten dute. Kasu batzuetan produktua kalitatez eskaz merkaturatzen direlako, inbertsiorik ez eta beraz arriskurik ez dutelako. Beste kasu batzuetan produktua garesti merkaturatzen da errebendedorea ere irabazia nahi duelako.

Kaltetuak zeintzuk diren argi ikusten da:

Produktua (“Garagardo artesanala”) kaltetua suertatzen da: garesti itxura, kalitate eskasekoa, gezurrez betetako produktu mota.

Legezko ekoizlea: Legea bete ahal izateko lan, inbertsio eta zerga handiak ordaindu behar izan dituena, produktuaren irudia kaltetua ikusten du, konpetentzia desleiala. Merkatua nahastuta.

Kontsumitzailea: Bertoko produktu bezala saltzen zaio, kanpokoa dana. Ziurtasun sanitariorik gabeko produktua kontsumitzen du, bere osasunaren kalterako.

Gizartea: Euren lan, inbertsio eta zergen ordainketarekin, gizartea aberasten dituzten ekoizleak desagertzea gizartearen kalterako da.

Sektore agro-alimentarioaren beste esparru batzuetan aspalditik borrokatu da halako praktiken aurka (gaztagintza, eztigintza, sagardaua, …), elkarte, nekazal-sindikatu eta administrazioaren elkar-lanarekin. Urte askotan, gai hauen inguruan, egin den lan eskergari esker ekoizpen asko salbatu eta berriak sortzea lortu da.

Ekoizleak lana daukagu egiteko, lehen urratsa elkar hartu eta Euskal Herri mailan elkartea eratzea da.”

Mila esker zure hitzengatik Jon!!!

BITXIKERIAK: Bi garagardo batera edateko edalontzia kaleratu dute

Zihurrenik nire pentsamendu berbera eduki duzue… Bi garagardo dastatu nahi? Ba bi edalontzi eskatu eta kitto! Baina “Pretentious Beer Glass” enpresak horrela pentsatu ez duela dirudi, eta bi garagardo (edo edozein beste bi edari…) edalontzi berean edukitzeko izan zuten ideia egia bihurtu dute.

Vaso+de+cerveza Vaso+de+cerveza2

 

 

 

 

Argazkietan ikusi dezakezuen bezala, beheko aldean edari bakoitzak bere edukiontzia du eta goikaldean iada bat egiten da.

Dirudienez, edalontzia internet bidez jarri dute salgai eta 26,58 euro balio ditu!

 

 

*Argazkiak eta inforamzioa: www.24horas.cl

GARAGARDO LANTEGIAK: Moncada Brewery (Londres, Ingalaterra)

 Aurreko ostiralean Londresko Notting Hill auzoan kokatua dagoen Moncada Brewery garagardo fabrika bisitatzeko aukera izan nuen. Julio Moncada argentinarra da 2011n sortu zuen enpresa honen jabea eta berau izan zen bere fabrikaren nondik norakoak kontatu zizkidana. Argazkian Sam eta Julio fabrika gainean duten barran. IMG_2802[1]

Duela 13 urte joan zen Julio Londresera bizitzera eta 2005. urtean etxean garagardoa egiten hasi zen “hobby” bezala. Moncada Brewery martxan jarri aurretik Juliok beste lan-postu bat zuen garagardo sektorearekin zerikusirik ez zuen beste enpresa batetan. Enpresa hura itxi eta lanik gabe gelditu zenean jarri zen Moncada Brewery proiektuan lanean.

Ingelesen ekoizteko moduan egiten ditu azaleko hartziduraz (Ale) ekoiztutako 7 garagardo desberdin.

1000 litro egunean ekoizteko makinaria ingeles bat du, ur bero ontzi bat, beratze eta egosketa kupela, eta iragazpen kupel bat. Hartzidura egiteko 4 hartzidura ontzi (1000l bakoitzak) ireki ditu eta erosi berri dituen bi hartzidura ontzi zilindrokoniko (1000 l bakoitzak). IMG_2812[1]

IMG_2813[1]

 

 

 

  Egun batean egiten dute muztioa (6-7 ordu) eta hau hartzidura ontzian uzten dute legamia gehituz. IMG_2815[1]IMG_2814[1]Hartzidura 3-4 egunez egiten dute eta ondoren azukrea gehituz kupeletan eta botiletan 2. hartzidura eta heltzea ematen da 2 astez gutxienez. Orain arte, salmentaren % 70 cask-etan (ingalaterrako kupela, “barril”) eta %30 botiletan (0,5 litro) egiten dute baina Julioren asmoa botilaren % handitzea eta kupel arruntekin poliki-poliki hastea da (cask-en ordez).

Eskuz botilatzen dute 12 botila inguru minutuko eginez.IMG_2820[1]IMG_2816[1]Garagardoak:

Notting Hill Summer (% 3,2) : Pale Ale    Notting Hill Red (%6): Red Ale Nottin  Hill

Notting Hill Stout (%5): Stout                   Ruby Rye (%5,2):Oloa duen rubí koloreko Ale-a

Notting H. Blonde (%4,2)                          Notting H. Amber (%4,7):Anber Ale  

                                         Notting H. bitter (%3,8)IMG_2817[1]

Hemendik gutxira Moncada-ko kideekin izango elkarrizketak jarriko ditugu blogean.

Egun ona izan!!!